İSTANBUL İÇİN GÜN BU GÜNDÜR İLK ROTA CANKURTARAN

Yıllık izinlerde sürekli plan yapıp yurtdışı gezileri yapıyorum. Şu ana kadar yaptığım yaklaşık 40’a yakın şehir gezilerinde hep gezilecek yerler araştırılır ve görülebilecek maksimum yerler görülür. Bu gezilerde farkettimki aslında sunacak çokta fazla sanatsal ve tarihi yapıları olmamasına karşın özellikle Avrupa’da küçücük fırsatlar bile değerlendirilmiş bir binada bulunan 2 adet basit oymalı direk bile bize en az 2-3 € değerle pazarlanır olmuş.

Bu yıl yaptığım 25 gün İspanya-Portekiz gezisinde aldığım bir karar ile her ne kadar en önemlilerini daha önceden gezmiş olsamda İstanbul’u baştan başa gezme kararı aldım. Bizim kültürümüz o kadar zenginki!

"Ya ben İstanbulu fethederim, ya da İstanbul beni…" demiş Fatih Sultan Mehmet İstanbul’u Fatih gibi fethetmemiz mümkün değil ama belki adımlayarak fethedebiliriz diye düşündük ve benimle aynı fikirde olan aynı zamanda bir blog sahibi gezgin başka bir arkadaşımla bulduğumuz en ufak fırsatı değerlendirerek İstanbul’u baştan başa gezme programları yapmaya başladık ve ilk rota olarak Cankurtaran rotasıyla başlama kararı aldık.

Eminönü İlçesine bağlı olan Cankurtaran İstanbul’un en eski semtlerinden biri. Ahırkapı, Kumkapı ve Marmara Denizi tarafından çevreleniyor. Bir rivayete göre adı, Boğaziçi girişinde, akıntı bulunan bölgede kazaya uğrayan teknelerdeki denizcileri ve yolcuları kurtarmak için kurulan cankurtaran (tahlisiye) istasyonlarından birisinin burada yer almasından geliyor.
Cankurtaran adı ile ilgili anlatılan bir hikaye daha var; Ni’me’l-Ceyş’ten Seyyid Hasan Ağa Bizanslılarla bir çatışma sırasında şehit düşmüş. Yiğit ve korkusuz bir kişi olduğu için ismine Cankurtaran lakabı eklenmiş ve mahalle Cankurtaran Seyyid Hasan ismiyle anılmış.
Başka bir rivayete göre ise İstanbul’un fethi sırasında çok can kurtarmış olan Fatih Sultan Mehmet’in topçu başı olan Seyyit Hasan Ağa’nın lakabından almış.
Pazar sabah arkadaşımın önerisi ile Taksim’de buluşup The Junction isimli restaurantta kahvaltı ile başlıyoruz rotamıza. The junction Asmalı Mescit girişinde Tüyap otoparkının karşı çaprazında günün 24 saati hizmet veren bir restaurant. Kahvaltısı açık büfe özellikle peynir çeşitleri, poğaça ve ekmek çeşitleri ve tazecik minicik salatalıkları muhteşem. Duvarlarında sinema filmlerinden fotoğrafları, loş ışıklandırması, koltukların arkasındak şarj için çok kullanışlı prizleri, sakin müzikleri ile göz zevkime ve ruhuma hitap eden bir mekan, Cumhur bey’in güzleryüzlü hizmetide cabası ben huzur buldum ve keyif aldım. Kesinlikle tavsiye ederim. Kahvaltısı açık büfe ve fiyatı 21 TL. Menüsünde makarnadan ızgara et ve Tavuğa salataya kadar hemen hemen her şey mevcut ve fiyatları makul. Mekanda akşam saati DJ performansıda mevcut. Detaylı bilgi için http://www.thejunction.com.tr adresini ziyaret edebilirsiniz.

Keyifli sohbet dolu güzel bir kahvaltı sonucu alınan enerjiyle Cihangir üzerinden yürüyerek önce Tophane’ye oradanda Karaköy-Eminönü-Sirkeci üzerinden Sultanahmet’e devam eden bir yürüyüş rotasını takip ederek Sultanahmet meydanına geliyoruz ve ilk iş olarak süresi dolmuş müze kartlarımızı yeniliyoruz.
Müze kart ile Turizm bakanlığına bağlı 300 kadar müzeyi ücretsiz olarak gezebiliyorsunuz ve aldığınız kart 1 yıl süre ile geçerli. Müzekartı büyük müzelerin birçoğundan nüfus kağıdınızı vererek çıkarttırabiliyorsunuz. Fiyatı 30 TL
Detaylı bilgi için http://www.muzekart.com/tr adresini ziyaret edebilirsiniz.
Müzekart işimizi hallettikten sonra rotamızın ilk durağı Yeşil ev. Reji Nazırı Şükrü Bey’e ait olan konak, İstanbul’daki nadir 19.yüzyıl sonu yapılarından biri. Ayasofya’nın hemen karşısına bir hapishane inşa edilmek istenmesi ile bu bölge elli – altmış yıl içerisinde önemini kaybetmeye başlamış. Hapishaneden bir anlamda korunmak amacıyla konağın arkasındaki geniş bahçenin karşısına, bir duvar örülmüş. Bu olaydan sonra, yani 1910’lardan 1970’lere kadar konakta alışılagelmiş hayat devam etmiş ancak mülk sahibinin ölümüyle, ihtişamlı konak ihmalkarlıktan yavaş yavaş harap olmaya bırakılmış.1977’de satışa çıkarılan konağı Turing almış ve aslına uygun olarak yeniden inşa edilmiş ve içi 19. yüzyıl tarzında dekore ediliyor. 1984’den bu yana otel olarak hizmet veriyor.
Detaylı bilgi için http://www.yesilev.com.tr/en/ adresini ziyaret edebilirsiniz.

İkinci durağımız Sultanahmet Cezaevi. Sultanahmet Cezaevi, Nazım Hikmet Ran’ın, ‘’Memleketimde insan manzaraları’’nı yazmaya başladığı cezaevi Kemal Tahir’in, ‘’esir şehrin mahpusu’nda anlattığı zindan.. Orhan Kemal’in,’’ 72. koğuş’’ adlı kitabına konu olan zulüm yuvası.. Can Yücel Deniz Gezmiş Necip Fazıl Kısakürek Aziz Nesin Vedat Türkali Ve Yılmaz Güney’lere, uzun yıllar ev sahipliği yapmış daha nice nice insanların özlemlerinin pişmanlıklarının dert ortağı taş duvarlar.
Günümüzde Four Seasons otel olarak kullanılan yapı Mimar Vedat Tek tarafından 1919 yılında inşa edilmiş ve 1980’li yıllara kadar cezaevi olarak kullanılmış. Bir iç avluyu doğu batı yönünde kuşatan iki ana yapıdan oluşan bina bodrum katlar üzerine oturuyor ve kısmen tek, kısmen de iki katlı bir görünüm alıyor. Binanın batı kanadının güney ucuna, 1788 yılında yaptırılan Nakşidil Sultan Çeşmesi yerleştirilmiş. Bin kişilik kapasiteye sahip cezaevinin dış cephesinde oldukça fazla sayıda çini kullanılmış ve çiniler dönemin çini ustası Kütahyalı Hafız Mehmed Emin tarafından yapılmış. Bina 1996 yılında restore edilerek otele dönüştürülmüş ve bir zamanlar içinde zorla kalınan binada bugün geceliğine 300-500 Usd ödenerek gönüllü kalınıyor.

Gezerken etrafıda incelemeyi ihmal etmiyorum bazen fotoğraf çekerken doğru açı ararken farklı şeylerlede karşılaşabiliyorum bu rotada benim en keyif aldığım tesadüf ise bu noktada gerçekleşti. Cezaevinin fotoğrafını çekmeye çalışırken etrafta o kadar çok araç varki uygun açı bulmaya çalışırken bir mağazanın önünde duruyorum fotoğrafımı çektikten sonra arkamı döndüğümde mağazanın kapı kulp’u dikkatimi çekiyor. Çok hoş görünüyor onu incelerken içeriden biri geliyor ve kulpun özelliklerini anlatmaya başlıyor. Gelen mağazanın sahibi Adil Bey. Bu mağaza bir takı tasarım mağazası olan Adil Birsen Jewellery.
Kapı kulpunda İstanbul’un tarihi eserlerinin minik şekilleri var çok güzel görünüyorlar. Kapı Kulpundaki bu tarihi eserlerin minyatürleri fotoğrafa benziyor ama değilmiş her biri at kuyruğu kılından elle yapılmış gözlerime inanamıyorum kapı kulpunun dışarıdaki kulpunda siyah beyaz halleri iç kısmında ise renkli versiyonları mevcut. Bunların at kılından olduğunu söylemeseler fotoğraf oldukları üzerine iddiaya bile girebilirdim. Adil bey o kadar kibarki bizi içeriye davet ediyor tasarladıkları birkaç takıyı ve hikayelerini anlatıyor bize. Bir İstanbul yüzüğü gösteriyor topaz taşından yapılma ve üzerinde uçan martılar etrafında yine at kılından yapılma İstanbul’un simgesi tarihi yapıların minicik halleri etkileniyorum. Fiyatı benim bütçemin çok üzerinde olsa bile hikayelerini dinlemek bile çok keyifli. Teşekkürler Adil bey. Eğer sizde tasarımları görmek ve hikayelerini dinlemek isterseniz Tevfikhane Sk. No. 8/A Sultanahmet adresine uğrayabilirsiniz. Tel: 0212 517 82 12

Bir sonraki durağımız Kutlugün sokakta hemen Sultanahmet cezaevinin sağ çaprazında bulunan Asia Minor mağazasının arkasındaki bahçenin altında bulunan Büyük saray kalıntıları. Ayasofya, Sultanahmet Meydanı (Hipodrom) ile Marmara denizi arasında kalan alanda, Kadırga’ya kadar uzanan kısımda yer alan Bizans İmparatorluk Sarayı’nın çok az bir bölümü. Tamamen özel mülk olan bu yapılar, sahipleri tarafından temizlenerek gün ışığına çıkarılıp ziyarete açılmış. Mülk sahipleri devletten hiçbir şekilde yardım almamış.
Büyük Saray, başlangıçta küçük bir yapılar grubu olarak I.Constantinus tarafından inşa ediliyor ve zamanla genişleyerek 100 bin metrekarelik bir alana yayılıyor. Bukoleon, Hormisdas ve Dafne olarak isimlendirilen yapılar, çeşitli kiliseler, muhafız kışlaları, resmi ikametgahlar, bahçeler ve tören alanlarından oluşuyor. Görebildiğiniz bölümü ise çok az ve maalesef bakımsız:(

 Bir sonraki durağımız yine aynı sokağın sonunda bulunan İshak Paşa Camii ve Hamamı. İstanbul Ahırkapı İshakpaşa caddesi ile Akbıyık sokağın kesiştiği yerde Fatih Sultan Mehmet ve Sultan II.Beyazıt dönemi Sadrazamlarından İnegöllü İshak Paşa tarafından inşa ettirilmiştir. Camii ilk başta mescit olarak yaptırılmış olup Tiryaki Hasan Paşa tarafından Minber koydurularak Camiye çevrilmiş.Cami ile beraber sıbyan mektebi ve hamam yaptırılmış. Sıbyan mektebi zamanımıza ulaşmamış olup, hamam bakımsızlıktan yıkılmak üzere görünüyor. Camii tek bir merkezi kubbelidir. Caminin harim alanı 81 metrekaredir. Camii tamamen moloz taşla inşa edilmiş çok sade bir yapıdır. Yapının kemer ve geçiş noktalarında tuğla kullanılmıştır. Avludan şu anda kapatılmış olan son cemaat yerine girilir. Harim kare bir mekandır ve 70 metrekaredir. İbadet alanının üstü merkezi bir kubbe ile örtülüdür. Bu kubbe bir kasnağa oturmaktadır. Bu kasnak sekizgendir. Kalın duvarlar içinde altı üstlü sekiz pencere bulunur. Alt pencereler dikdörtgen olup üst pencereler sivri kemerlidir. Mihrap alçıdan ve minber ahşaptan yapılmıştır. Caminin minaresi yarım sekizgen biçimli bir kaide üzerine oturtulmuş ve silindir şeklinde tuğla örgülü bir gövdeye sahip.

Camiden çıkıp sallanıveriyoruz sahile doğru. İstikamet Ahır kapı. Olası bir saldırıya karşı korunmak isteyen İstanbul, Bizans döneminden başlayarak 20 kilometreyi bulan surlarla çevrilmiş. Avrupa’nın en görkemli antik surlarını barındıran hattan günümüze ulaşabilmiş 13 kapısından biri olan Ahır kapı, İstanbul’un tarihsel semtlerinden biridir ve Sarayburnu gibi tarihi bir saray bölgesi.
Semt, eskiden Topkapı Sarayı’nın ahırlarının burada bulunması nedeniyle Ahırkapı olarak adlandırılmış. Bizans dönemi saraylarından Manganai Sarayı, Bukoleon Sarayı, Osmanlı döneminde Topkapı Sarayı’nın dış bahçeleri ve kasırları burada yer almış. İstanbul surlarının Marmara sahil surları bölümünde yer alan 19 kapısından biri.

Ahırkapıdan sahile inmeden aynı sokaktan devam ediyor ve 300 metre ileride Hammamizade İsmail Dede Efendi’nin Evi’ne geliyoruz. Ahırkapı’da Armada Otel’i geçtikten sonra Akbıyık Mescidi’ne doğru çıkan yolun başında, Akbıyık Mescidi’nin hemen karşısında yer alıyor Dede Efendi’nin evi. Dede Efendi’nin 1997’de müze haline getirilen evi günümüzde klasik Türk müziğini yaşatmaya çalışan musikişinasların buluşma noktası durumunda. Ev, üç katlı, cumbalı, ahşap bir konak. Evin girişi bir konferans salonu gibi düzenlendiğinden pazar günleri musiki severler fasıl düzenliyor. Üst katında Dede Efendi’nin meşk odası bulunuyor.
Şehzadebaşı’nda Kurban Bayramının 1. Günü doğan İsmail Dede Efendi’ye “Hammamizade” lakabı babasının geçimini hamam işletmeciliği ile sağladığı için verilmiş. Dede Efendi, 1798’de kalemdeki işinden ayrılarak tekkede çileye girmeye karar vermiş. Çilesi sırasında yaptığı bir bestesi, dönemin padişahı III. Selim tarafından çok beğenilmiş ve saray hanendeleri arasına katılmış. 10 aylık çilesini doldurduktan sonra hücre sahibi olup, yeni yapıtlar vermiş ve padişah tarafından saraya yerleşmesi istenmiş. 1802 yılında saraydan bir kadınla evlenmiş ve günümüze kadar ulaşan Akbıyık Mahallesi’ndeki konağa yerleşmiş , hac görevini yerine getirmek üzere gittiği Mekke’de kolera hastalığına yakalanan Dede Efendi 1846 yılında yine Kurban Bayramının 1. Günü vefat etmiş.

Dede Efendinin evinin hemen bitişiğinde Hekimoğlu Ali Paşa Çeşmesi yer alıyor. I. Mahmut dönemi sadrazamlarından Hekimoğlu Ali Paşa tarafından 1734 yılında annesi için yaptırılmış. Sultanahmet meydanından başlayarak Cankurtarana gelene kadar birkaç çeşme daha görüyoruz kiminin üzerinde bilgilendirme yazıları var kiminin ne olduğu bile belli değil. Hemen bu çeşmenin çaprazında başka bir çeşme daha var önce hangisi olduğu ile ilgili tereddüt etsekte sonunda doğru çeşmenin hangisi olduğunu seçebiliyoruz.

Bir sonraki durağımız hemen çeşmenin karşısında bulunan Akbıyık Camii. Akbıyık Muhittin Efendi tarafından yaptırılmış olan Akbıyık Camii, Kare mekanlı, moloz kagir duvarlı bu caminin inşa tarihi tam olarak bilinmemekle beraber, 15.yy sonlarında yapıldığı belirlenebiliyor.İstanbul’un en eski camilerinden biri olan Akbıyık Camii’nin günümüzde sadece minaresi yapıldığı dönemden kalmaymış. Muhittin efendinin mezarıda caminin yanındaymış.
Akbıyık camisi İstanbul’un kabeye en yakın camisiolma özelliğinden dolayı İmam-ül –mescaid =mescitlerin imamı olarak anılıyor. Caminin için çok küçük ve namaz saatine denk geliyoruz caminin içinde uzun vakit geçiremesekte bugünün kandil olmasından bizde faydalanıyor cami avlusunda dağıtılan gül kokulu lokumlardan nasibimizi alıyoruz.:)

Akbıyık Camiinden sonra biraz karışıkta olsa sora sora Bukoleon Saray kalıntılarını bulmaya çalışıyoruz. Bu kalıntıların yanına ulaşmanız mümkün değil önce çıkmaz bir sokağa geliyoruz etraf çitlerle kaplı etraftaki binalar nerdeyse yıkılmak üzere sonra geri dönüp köprünün üzerinden geçerek karşı tarafta birkaç kişiye soruyoruz sora sora Bağdat bulunurmuş ya birileri bizi yönlendiriyor sürekli olsun bizde böylelikle Cankurtaran’ın ara sokaklarını gezme fırsatı buluyoruz.

Mostra Restaurantın önünde kalıntılara nasıl gideceğimizi sorduğumuzda Restaurant’ta görevli Erdem bey bize yardımcı oluyor ve bizi restaurantın teras katına çıkarıyor ve oradan görebileceğimizi söylüyor. Teras katın manzarası süper hem saray kalıntılarını hemde tepeden sahili izleme fırsatı buluyoruz.
Bukoleon Sarayı, (Yunanca βους ve λέων, "boğa" ve "aslan" sırayla), İstanbul'da, tarihî yarımadanın Marmara Denizi kıyısında bugünkü Cankurtaran ile Kumkapı arasındaki Çatladıkapı mevkiinde, Küçük Ayasofya'nın hemen doğusunda bulunan ve bugüne yalnızca kalıntıları ulaşmış olan Bizans sahilsarayı. İmparator II. Theodosius tarafından yaptırılan sarayın bilinen ve bugün görülen bölümleri ise büyük ihtimalle Teofilos zamanında (829-842) ekleniyor. Saray, imparatorluk iskelesi olarak kullanılan burun ile faros olarak bilinen fener burcu arasındaki surların üzerine kuruluyor ve temelinde ilkçağdan kalan mermer bloklar kullanılıyor. Sarayın doğu yakası günümüze ulaşmayı başarıyor ve dış cephesi birbirini izleyen tuğla tonozlarla örtülü mekanlardan oluşuyor. Faros yakasındaki mekanlar, zengin bezemelere sahip sütunlarla süslenmiş. Bunlara ait paye gövdelerinden birkaçı, halen İstanbul Arkeoloji Müzesi'nde sergileniyormuş. Saray, restorasyon çalışmaları nedeniyle ziyarete kapalı.

Saray kalıntılarından sonra Küçük Ayasofya camiine gidiyoruz.
Üç boyutlu görüntü için http://www.3dmekanlar.com/tr/kucuk-ayasofya-camii.html sayfasını ziyaret edebilirsiniz.
Detaylı bilgi için http://www.ayasofya.org/kucuk-ayasofya-cami/513-kucuk-ayasofya-camii-nostaljik.html adresini ziyaret edebilirsiniz.
Günümüzde İstanbul`un kullanılabilir en eski yapısı olan Küçük Ayasofya Camii ya da eski adıyla Ss. Sergius ve Bacchus kilisesi 527-536 yılları arasında inşa edilmiş.
Kaynaklarda yapının inşaatı hakkında rastlanan efsaneye göre (Millingen 1912) I. Anastasyus devrinde I. Justiniaunus ve amcası I. Justinos, İmparator Anastasyus aleyhinde bir ayaklanmaya adları karıştığı için idama mahkum edilmiş. Hüküm yerine getirilmeden bir gece önce çifte azizler Ss. Sergius ve Bacchus İmparator Anastasyus`un rüyasına girip I. Justinos ve I. Justiniaunus lehinde tanıklık etmiş. Bu olaydan etkilenen imparator onları affetmiş. I. Justinianus tahta çıkıp imparator olduğunda çifte azizlere karçı şükran borcunu ödemek için adak kilisesi olarak Ss. Sergius ve Bacchus kilisesini yaptırmış. Yaklaşık 1000 yıla yakın bir süre kilise olarak hizmet veren yapı İstanbul`un fethinden sonra 1504`te II. Bayezid devrinde Kapu Ağası Hüseyin Ağa tarafından camiye çevrilmiş.
İç mekanında bulunan yeşil somaki mermer sütunlar ve sütun başlıkları, erken Bizans mimarı sanatının en yetkin örneği sayılıyor. Kubbesi, dikdörtgen üzerine oturan sekizgene dayanıyor. Bu sekizgen kubbe, sekiz payeden oluşuyor ve aralarında ikişer sütun bulunuyor. Bunların üzerine dört yarım kubbe ve kemer oturuyor. Bin yıla yakın bir süre kilise olarak kullanılan yapı cami olduktan sonra da pek çok onarım görüyor ve ana yapısına çeşitli eklemeler yapılıyor. Klasik Osmanlı mimarisine ait beş kubbeli son cemaat yeri, avlu etrafındaki zaviye hücreleri ve cephelerinde açılan pencereler, yapının camiye dönüştürüldükten sonraki izlerini yansıtıyor.
Bütün kiliselerde olduğu gibi yapının kilise döneminde iç duvarlarının mozaiklerle süslü olduğu sanılıyor fakat günümüzde yapının iç yüzeyi tamamen sıva ile kaplı. Camide Bizans dönemine ait tek süsleme orta mekan etrafında ince bir işçiliğe sahip üzüm salkımı ve yaprağı motiflerinden oluşan sütun süslemesi. Bu sütun süslemesinden yola çıkarak Putperestlik devrinde şarap tanrısı Bakus adına yapılmış olan bir tapınağın yerine inşa edildiği ve adındaki Bacchus`un da buradan geldiği iddia ediliyormuş.
Bahçesindeki moloz, taş ve tuğladan yapılmış sekizgen planlı türbede, bilinmeyen bir nedenle idam edilen Hüseyin Ağa’nın naaşı bulunuyor.

Küçük Ayasofya camiinden çıkınca hemen sol taraftan ilerleyince Fransız hapishanesine geliyorsunuz. İsterseniz sahil kısmındanda giriş yapabilirsiniz.
Osmanlı İmparatorluğu döneminde padişahlar, çeşitli Avrupa devletlerine kapitülasyonlar tanımışlar. Fransızlar da ilk imtiyazlarını 1569 yılında II. Selim zamanında almış Osmanlı toprakları içinde herhangi bir suça karışan Fransız vatandaşı, kendi ülkesindeymiş gibi kendi ülkesinin yetkilileri tarafından yargılanmış eğer suçlu bulunursa mahkumiyetini Ahırkapı’da bulunan Fransız Hapinesi’nde geçirmiş. 20 odalı bu hapisane 1850-1900 yılları arasında inşa ediliyor ve Osmanlılar tarafından kapitülasyonların kaldırıldığı 1914 yılına kadar aynı işlevi sürdürmüş Cumhuriyet döneminde bir süre ahır olarak hizmet veren yapı, ardından çeşitli kamu kuruluşları tarafından kullanılmış. Son olarak da Eminönü Belediyesi tarafından restore edilerek kültür merkezine dönüştürülmüş.Haftasonu olduğu için bina kapalı maalesef sadece dışarıdan fotoğraflamakla yetinmek zorunda kalıyoruz.

Fransız Hapishanesinden sonra son durağımız Çardaklı Hamamı. Darüssaade Ağası Hadım Hüseyin Ağa tarafından 1503 yılında yaptırılıp,geliri Küçük Ayasofya Camii’ne bağışlanan hamam 1918 yılına kadar çalışmış. Erkekler bölümünün harare kısmı diğer Türk hamamlarından farklı olarak dört kollu Yunan hacı biçiminde ve bu kısımdan merdivenle çıkılan bir balkonu mevcutmuş Hamama, bu balkon çardağa benzediği için Çardaklı Hamam denirmiş. Hamamın kuzeybatı köşesinde tek yüzlü bir duvar çeşmesi bulunuyor. Klasik tarzdaki bu çeşme 1555 yılında Sadrazam Rüstem Paşa tarafından yaptırılmış. Bugün harap bir şekilde yok olmaya mahkum edilmiş:(

Hamamı fotoğraflarken yine dikkatimi hemen yakınlarında dışı rengarenk Reggae Cafe çekiyor. İçini merak ediyorum. İçerisi rengarenk boyanmış varillerle ve otomobil lastikleriyle dekore edilmiş. Mekanın ortasından bir ağaç geçiyor . (Taktir ettim doğaya kıyıp ağacı kesmemişler hem fark yaratmışlar hem de doğayı korumuşlar.) Duvarlarda kağıtlara yazılmış çeşitli notlar. Mekan o kadar sıcak ki çalışanları da, vaktimiz olmadığı için oturup keyif yapamıyoruz ama ayaküstü muhabbet ediyoruz.

En kısa sürede gelip mekanın keyfini çıkarmak üzere ayrılıyor yine Sultanahmet meydanına doğru çıkıyoruz. Hava kararmak üzere çok acıktık. Eminönü civarlarında isek uğrak mekanımız olan Balıkçı Merdo ile sonlandırmak istiyoruz günümüzü ve Karaköy balık pazarına doğru yol alıyoruz. Yolumuz üstünde Aya İrini’ ye uğramak istiyoruz fakat saat geç olduğu için kapalı olduğunu öğreniyoruz. Yokuştan aşağı Gülhane’ye doğru inmeye başlıyoruz sağımızda cafeler sıralanmış. Biraz ileride yıkılmak üzere olan duvarlara yapılmış grafitiler çekiyor dikkatimizi bir göz atalım diyoruz ve bir yazı görüyoruz sanat galerisi. Merak ediyoruz önce daracık bir koridordan geçiyor sonra küçücük bir avluya geliyoruz ve yine küçücük bir kapıdan girip sanat galerisine ulaşıyoruz. Sanat galerisini gezip birkaç fotoğraf çekiyoruz içeride gerçekten güzel tablolar var.

Sanat galerisinin olduğu yokuştan aşağı inerken sağ tarafta hemen surların dibindeki toprağa belediye işçilerin bir şeyler ektiklerini görüyoruz. Mevsim çiçek ekmek için erken ne ekiyorsunuz diye soruyoruz Lale ektiklerini söylüyorlar aylardan Ocak olmasına rağmen Nisan ayında Lalelerin çıkması için bu ayda ekilmeleri gerektiğini öğreniyoruz. Sohbetin üzerine bizede birkaç Lale soğanı hediye ediyorlar. Buda günün sürprizi oldu bize :)
Laleler açınca buraya fotoğraflarını ekleyeceğim inşallah:)

Artık iyice acıktık hiçbir yere uğramadan Karaköy’deki balık pazarını geçtikten sonra sahilde bulunan tezgahtaki balıkçı Merdo’ya geliyor kızarmış ekmek içine ızgara edilmiş bol acılı Uskumru’muzu alıyor yanında olmazsa olmaz acılı şalgamın eşliğinde gün batımınıda fotoğraflayarak yemeğimizi yiyoruz. Her zamanki gibi tadı damağımızda kalıyor Merdo bu işi biliyor :)

Günün enleri:
 At kılından yapılma mücevherler ve Adil bey tarafından anlatılan hikayeleri
Küçük Ayasofya Camii
Hediye edilen Laleler
Reggae Cafe Ve Tabiiki Merdo’da balık ekmek :)
Ve günün maliyeti sadece ve sadece 2 otobüs bileti ve tüm yıl kullılabilecek müze kart ücreti 30 TL (kahvaltı hariç)